رفتـــــــــی...

در فصلــــی که تنهــا امیــــــــــــــدم خـــــدا بـود

                                               و ترانــه و تـــــ ــــو

تــو که گمـــان می کــردم از تبــار آسمــــــــانـی

                                و دلتنگـــــــــی هـایم را در می یــــابـی

تــو که گمــان می کــردم ســـــ ـــــاده ای

                                و سادگـــی ام را بـــــاور

ولـــی افســــوس که حتـی نمی خواستــــی

                              هـــم قســـ ــــم بــاشی

افســـوس رفتـــی...

ســـاده ، ســاده مثـل دلتنگــــی هـای مـــ ـــــــن

                                   و حتـی ســاده مثـل سادگــــــــــی هـایم

مــــن مــــاندم و یـک عمـــر خاطــــره

                                   و حتـی بــــاور نکـردم ایـن بریــــــــــــدن را

کـاش کمـــی از آنچـه که در بــــــــــاورم بـودی

                                     در بــــــــــــــــاورت خانــه داشتـــم

کــاش می فهمیـــــــــــدی صداقـــت ی را که در حرفــم بـود

 و در نگاهــــت نبــود

رفتــــی و گریـــه هـایم را ندیــدی

و حتـی نفهمیـــدی مــــــــــــن تنهــا کسـی بـودم که.....

قصـــــه به پـایــان رسیــد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: